Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Δεν είναι ο γιαλός στραβός...

Της Ελένης Παπαδοπούλου,
Υπεύθυνης Νεολαίας Θεσσαλονίκης


Τον τελευταίο χρόνο έχουν καταγραφεί χιλιάδες αυτοκτονίες από ανθρώπους, που πλήττονται ανελέητα από την κρίση κι έχασαν την ελπίδα τους. Παράλληλα έχουμε την μαζική αποχώρηση νέων από την χώρα, κάτι που μπορεί να παρομοιαστεί με αιμορραγία του ελληνισμού. Παρ’ όλα αυτά, όλοι εκείνοι που διατείνονται πως θέλουν να μας σώσουν, δεν λένε να γυρίσουν πλευρό. Επιμένουν στην αντικοινωνική πολιτική τους, που – όπως ισχυρίζονται – αναγνωρίζουν πως είναι σκληρή, αλλά είναι αναγκασμένοι να ακολουθήσουν με βαριά καρδιά…

Μας ζητούν να δείξουμε κατανόηση, να κάνουμε υπομονή. Είχαν το θράσος μέχρι και να ζητήσουν από τον ελληνικό λαό να κάνει περισσότερες θυσίες. Όμως χιλιάδες νοικοκυριά αντιμετωπίζουν σήμερα σοβαρά προβλήματα επιβίωσης, ενώ περίπου 1,5 εκ. Έλληνες ζουν πλέον κάτω από το όριο της φτώχειας. Πώς ζητούν λοιπόν οι κυβερνώντες από τον συνταξιούχο των 400 ευρώ ή τον άνεργο με μηδενικό εισόδημα να κάνει οικονομία; Πώς απαιτούν απ’ αυτόν που ήδη λιμοκτονεί να τρώει λιγότερο;

Κι ας δεχτώ ότι έχουν δίκιο, ότι πρέπει πράγματι να «σφιχτούμε» λίγο παραπάνω. Η απορία μου όμως έγκειται στο εξής: τι απ’ όλα αυτά έκαναν εκείνοι και τολμούν να έχουν τέτοιες απαιτήσεις από τον ελληνικό λαό; Με ποιο δικαίωμα απαιτούν θυσίες από τους πολίτες, όταν οι ίδιοι παίρνουν μισθό 8.000 ευρώ και δεν έχουν υποστεί καμία στέρηση; Ο κ. Στουρνάρας δήλωσε προ ημερών, πως δεν μπορεί να ζήσει με 500 ευρώ. Μα ας ρωτήσει πώς φυτοζωούν χιλιάδες Έλληνες με λιγότερα από 500…

Ωστόσο εξακολουθούν να επιβαρύνουν τους εξαθλιωμένους Έλληνες με ένα σωρό παράλογους φόρους και συνεχείς περικοπές μισθών, συντάξεων και επιδομάτων. Κι όλα αυτά, γιατί το κράτος πρέπει να μειώσει τις δαπάνες και να συγκεντρώσει χρήματα για την αποπληρωμή του χρέους…

Ας πάρουμε λοιπόν τα εξής δεδομένα: έχουμε 300 βουλευτές, οι οποίοι μηνιαίως πληρώνονται από 8.000 ευρώ, συνολικά δηλαδή 2.400.000 ευρώ. Τόσα χρειάζεται το κράτος κάθε μήνα, για να «ταΐσει» 300 θώκους. Αν ο μισθός τους μειωνόταν στα 1.000 ευρώ, θα εξοικονομούνταν κάθε μήνα 7.000 από τον καθένα, δηλαδή 2.100.000 ευρώ στο σύνολο μηνιαίως! Αν το πολλαπλασιάσουμε επί 12 μήνες, φτάνουμε στα 25.200.000 ευρώ. Και μπορούμε να εξοικονομήσουμε ακόμη περισσότερα, αν μειωθεί κι ο αριθμός των βουλευτών, γιατί 300 ούτως ή άλλως είναι περιττοί. Αν τους μειώναμε λοιπόν κατά 200, δηλαδή μείον 200.000 ευρώ ακόμα κάθε μήνα, δηλαδή 2.400.000 ετησίως, θα εξοικονομούσαμε στο σύνολο 27.600.000 ευρώ τον χρόνο. Ένα ποσόν διόλου ευκαταφρόνητο.

Κι όλα αυτά φυσικά χωρίς να συνυπολογίζουμε και τα «μπόνους» του κάθε βουλευτή, που επιβαρύνουν έτι περισσότερο τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ορίστε, λοιπόν, κύριε Σαμαρά μία πρόταση, για να μην προβαίνετε σε κινήσεις, οι οποίες εξαθλιώνουν τον ελληνικό λαό, κάτι που – όπως λέτε – σας θλίβει. Δοκιμάστε και κάτι διαφορετικό. Γιατί βέβαια δεν νομίζω να υπάρχει υγιής νους, που να πιστεύει πως ο γιαλός είναι στραβός…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου