Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

ΑΘΛΙΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ - ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ


«Ο Δ. Κόρακας είναι γνωστός φασιστομαϊντανός πρώην μέλος των χρυσών αυγών και νυν του εθνικού (ε)μετώπου. Κόμμα στο οποίο έχουν καταφύγει πολλά φασιστοειδή και στο μόνο που διαφέρουν από τους νεοναζί της χ.α. είναι η περιβολή, αφού αυτοί προτιμούν τα κοστούμια και όχι τόσο την στρατιωτικού τύπου ενδυμασία ενώ κατά τα άλλα υποστηρίζουν τα ίδια πράγματα. Ο παραπάνω λοιπόν, είναι καθηγητής χημείας στο 2ο Γυμνάσιο Ανατολής. Μπορεί όσοι τον γνωρίζουν να σκίζουν τα ιμάτιά τους ότι είναι βλίτο αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να πλαστογραφεί ιστορικά γεγονότα και να εκφράζει ρατσιστικές απόψεις μέσα από την ακροδεξιά φυλλάδα ‘‘πρωινός λόγος’’. Υπάρχει όμως κι ένα άλλο πεδίο που μπορεί να προπαγανδίζει τις ναζιστικές και φασιστικές του μπαρούφες και αυτό δεν είναι άλλο από το σχολείο και το οικογενειακό φροντιστήριο που διατηρεί.

Τι και αν η χρυσή αυγή προσπαθεί να στρατολογήσει παιδιά κάνοντας μαθήματα χιτλερικής προπαγάνδας και ταυτόχρονα ζητάει σύγχρονο ‘‘απαρτχάιντ’’ με το διαχωρισμό των μαθητών σε ντόπιους και μετανάστες. Τι και αν ο χρυσαυγίτης γυμναστής – βιαστής σχολείου της Ιεράπετρας (αργότερα έγινε και διευθυντής) κυκλοφορεί ελεύθερος ενώ καθηγητές διώκονται και στοχοποιούνται λόγω της αντιφασιστικής τους δράσης. Τι και αν τα κρούσματα ρατσιστικής βίας στα σχολεία δεν είναι σπάνια (φασίστες χαράζουν σβάστικα στο μπράτσο καθηγήτριας 02/2010, ρατσιστική συμμορία από μαθητές επιχειρεί να κάψει ζωντανούς μετανάστες στη Σπάρτη 5/2/2010, επίθεση σε πακιστανό μετανάστη στην οποία συμμετέχουν και μαθητές στον Ξηρόκαμπο Αγ. Νικολάου 26/12/2012, μαχαίρωμα μαθητή στο πρόσωπο από φασίστες στο Π. Φάληρο 28/1/2013, κτλ)

Ο ναζιστής Δ. Κόρακας έχει την ευκαιρία να στηρίζει καθημερινά αυτές τις θέσεις και να προσπαθεί να τις επικοινωνήσει στις μαθήτριες και στους μαθητές του. Όσοι, λοιπόν, γονείς και εκπαιδευτικοί αδιαφορούν στα κρούσματα ρατσισμού και συνεχίζουν να διδάσκουν τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και την μισαλλοδοξία ενώ άλλοι είτε από αδιαφορία είτε από φόβο δεν αντιδρούν είναι συνένοχοι της απάνθρωπης κατάστασης που δημιουργεί το σχολικό περιβάλλον.


Παρ’ όλα αυτά εμείς αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι ο παραλογισμός παίζει σε άδειο γήπεδο και ότι οι μαθητικές κοινότητες αποτελούνται από ανώριμα ή ηλίθια μυαλά χωρίς κριτήριο και αίσθηση του συστημικού ρόλου των φασισταριών. Αντιφασιστικές πρωτοβουλίες αλλά και πιο σταθερές συνελεύσεις (όπως η Α.Σ.ΜΑ. στο Χαλάνδρι) αρχίζουν και σηκώνουν ανάστημα σε αρκετά σχολεία. Για τους μαθητές λοιπόν που ανθρωπάκια σαν το λεγάμενο προκαλούν μόνο γέλιο και αποτελούν αφορμή για χαβαλέ και δούλεμα, για τους μαθητές που φτύνουν στα μούτρα το συμμορίτικο πρότυπο του νταή που πουλάνε τα χρυσαύγουλα, για τους μαθητές που καταλαβαίνουν ότι το ξύλο σε μετανάστες είναι ρατσισμός και στοχοποίηση των πιο αδύναμων ενώ το ξύλο στους φασίστες είναι επιτακτικό ως προσφορά στην ανθρωπότητα και στον αγώνα για ελευθερία:

Όσο κι αν κορακιάζεις Κόρακα με τα φασιστικά σου, ‘‘ΓΑΤΕΣ’’ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣΑΝ τα κορακίστικά σου!... »



Όλοι οι παραπάνω χαρακτηρισμοί είναι πέρα για πέρα άστοχοι και προϊόντα της αρρωστημένης φαντασίας των ‘‘προοδευτικών’’ και ‘‘δημοκρατών’’ δημιουργών της.


Ποιοι είναι αυτοί που γεμίζουν με χιλιάδες ακριβές αφίσες, άσχετα με το αν δεν κατορθώνουν τελικά να μαζέψουν πάνω από 15-20 άτομα; Ποιοι είναι οι επικεφαλής τους; Ποιοι τους χρηματοδοτούν; Ποιοι εν τέλει κρύβονται από πίσω τους; Ποια είναι η σχέση τους με τις υπόπτου προελεύσεως και χαρακτήρα «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» που δραστηριοποιούνται σε ολόκληρη την ανατολική Ευρώπη;
H antifa είναι ένα πολιτικό ρεύμα που στοχεύει -σύμφωνα με τα λεγόμενα των οπαδών της- στην καταπολέμηση του φασισμού και του ρατσισμού. «Μητρόπολή» της θεωρείται η μεταπολεμική Γερμανία και σύμφωνα με πολλούς δημιουργήθηκε για να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των ΗΠΑ, της Βρετανίας και του Ισραήλ. Σε παρόμοιο μήκος κύματος φαίνεται ότι κινούνται και «μη κυβερνητικές» οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο πρώην ανατολικό μπλοκ, χρηματοδοτούμενες από την Δύση. Στην Ελλάδα υπάρχει πλειάδα antifa πυρήνων, που συμμετέχουν μεταξύ άλλων σε τραμπουκικές ενέργειες τρομοκράτησης όσων δεν συμφωνούν με τις απόψεις τους. Δεν έχουν όλες οι antifa οργανώσεις 100% ταύτιση θέσεων (έχουν και εσωτερικές αντιπαραθέσεις), ωστόσο διαθέτουν κάποια κοινά μεταξύ τους χαρακτηριστικά:
- Είναι φανατικοί εχθροί των εθνικών κρατών και ένθερμοι υποστηρικτές της πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
- Είναι θιασώτες της «ευρωπαϊκότητας» και του «πολιτικά ορθού» και υπέρμαχοι της υπεροχής του «πολιτισμένου» δυτικού κόσμου έναντι των «κακών» Ρώσων και Σέρβων (ή σε ορισμένες περιπτώσεις και κατά των «τρομοκρατών» Ιρανών και Παλαιστινίων).
- «Κολλούν» εσκεμμένα την «στάμπα» του «φασίστα» σε όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες πατριώτες, λες και το ν’ αγαπάς τον τόπο σου είναι ρετσινιά.
- Επικροτούν και δικαιολογούν την επιλεκτική χρήση βίας από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με σκοπό την συλλογική «τιμωρία» ορισμένων μη «πολιτικά ορθών» λαών (π.χ. ο «καλός» βομβαρδισμός της Σερβίας το 1999).
- Υπερασπίζονται τους απανταχού Εβραίους, με πρόσχημα την καταπολέμηση του «αντισημιτισμού».
- Υποστηρίζουν κάποιους συγκεκριμένους εθνικισμούς (αλβανικό, μουσουλμανικό βοσνιακό, σλαβομακεδονικό / βουλγαρικό) έναντι άλλων (ελληνικού, σερβικού, ρωσικού).
- Παίρνουν ανοιχτά το μέρος των ιστορικών εχθρών του Ελληνισμού και συμπεριφέρονται αντικοινωνικά, με σκοπό να προκαλέσουν το λαϊκό αίσθημα (χαρακτηρισμοί όπως «νοικοκυραίοι μικροαστοί», «είμαστε Τούρκοι, Αλβανοί, προδότες κτλ», «είμαστε όλοι ομοφυλόφιλοι» κτλ).
- Είναι ατομικιστές και νιώθουν ευχαρίστηση όταν προκαλούν το κοινό αίσθημα.

Αυτή η «μόδα» προήλθε από μία μετάλλαξη βγαλμένη μέσα από τα σπλάχνα του αναρχικού χώρου. Καπηλεύονται τα αναρχικά σύμβολα και χρησιμοποιούν την αναρχική ρητορική για να «θολώσουν τα νερά». Έχουμε ουσιαστικά να κάνουμε με μεταμφιεσμένους σε «αναρχικούς» έμμισθους πράκτορες που συμπαρασύρουν πολύ περισσότερους απληροφόρητους ή αφελείς προς ελεγχόμενες από τους ιδίους οδούς, τις οποίες και έχουν προ πολλού διαμορφώσει. Δεν ξέρουμε τι ωθεί αυτά τα άτομα να έχουν μία τέτοιου είδους συμπεριφορά. Η συμπόρευση με τον εκάστοτε ισχυρό είναι διαχρονικά ένα ισχυρότατο δέλεαρ για ανθρώπους που επιθυμούν να αποκτήσουν δύναμη, λόγω προσωπικών τους φιλοδοξιών, ή και να εκδικηθούν τους γύρω τους, λόγω ψυχολογικών τους απωθημένων. Σίγουρα παίζει σημαντικότατο ρόλο η παχυλή «αντιρατσιστική» και «αντιφασιστική» χρηματοδότηση και προπαγάνδα, αυτό όμως δεν είναι πάντοτε αρκετό. Ο ψυχολογικός παράγων όμως πιθανόν να διαδραματίζει εξίσου σημαντικό ρόλο. Θεωρείται λοιπόν ότι πρόκειται για συνδυασμό και των δύο. Δεν ξέρουμε τι φταίει, αν δηλαδή όταν ήταν μικροί τα άλλα παιδάκια δεν «τους έπαιζαν» ή αν έχουν γενικά απωθημένα από «την άτιμη την κοινωνία», εμείς πάντως δεν τους φταίμε σε τίποτα και δεν είμαστε υποχρεωμένοι να τους ανεχόμαστε. Να λύσουν πρώτα τα ψυχολογικά τους και να πάψουν να στρέφονται εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας στην οποία ζουν.

Οι Έλληνες Εθνικιστές τους απαντάμε ότι:

Ρατσισμός είναι να αποκαλείς τον συμπολίτη σου Εθνικιστή, Ρατσιστή ή Φασίστα, επειδή δε μπόρεσες ποτέ να βρεις μια λέξη που να περιγράφει την αγάπη για την ΕΛΛΑΔΑ που δεν ένιωσες ποτέ …




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου