Θέμα συνόρων από τις Αλβανικές μαριονέτες

Οι Τούρκοι κινούν τα νήματα

Ξεπερνούν τα όρια οι Αλβανοί με τις διαδοχικές τους προκλήσεις που μέσα σε ένα δεκαήμερο εκτυλίσσουν και διατυπώνουν με λόγο σαφή και συμπυκνωμένο…

Υποκινούμενοι από τους Τούρκους και αμέσως μετά την επίσκεψη Ερντογάν, με ρηματική διακοίνωση θέτουν ζήτημα  και χερσαίων συνόρων, την οποία με τον πλέον επίσημο τρόπο, επαναλαμβάνουν δια στόματος του ιδίου του Πρωθυπουργού τους, Έντι Ράμα.

«Κανείς δεν πρέπει να ξαφνιάζεται, αν το αλβανικό κράτος ζητάει από τις ελληνικές αρχές, με βάση της διπλωματικές πρακτικές, πληροφορίες για τις έρευνες στο Ιόνιο. Και δεν είναι μυστικό να πω ότι δεν έχει ακόμη ξεκινήσει, με τη νέα κυβέρνηση στην Αθήνα, η προσπάθεια να βρούμε κοινή γλώσσα και να επιλύσουμε ένα ζήτημα εθνικού συμφέροντος, όπως είναι τα θαλάσσια σύνορα. Εμείς δεν σκοπεύουμε να διαπραγματευτούμε το εθνικό συμφέρον, για τις σχέσεις καλής γειτονίας. Δεν έχουμε δεσμευθεί να κλείνουμε τα μάτια μας, όταν παρουσιάζεται ένα πρόβλημα που δεν δημιουργήσαμε και δεν τροφοδοτούμε εμείς»

Την προηγούμενη εβδομάδα υπήρξε έντονο διάβημα των Αλβανών προς την Αθήνα με το οποίο ζητούσαν την τροποποίηση του προγράμματος ερευνών για τους υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο, με τον ισχυρισμό ότι παραβιάζονται τα χωρικά τους ύδατα.  Παράλληλα,  απαίτησαν και τους σχετικούς χάρτες των χερσαίων ερευνών στην Ήπειρο, θέτοντας ουσιαστικά υπό αμφισβήτηση και τα χερσαία σύνορα!!!

«Οι Αλβανοί αμφισβητώντας τα σύνορα, διαλέγουν έναν επικίνδυνο δρόμο με κινήσεις υψηλού ρίσκου

-για κείνους- στις διμερείς σχέσεις…» λένε κάποιοι διπλωμάτες αλλά… 

Πρόκειται για κινήσεις υψηλού ρίσκου ή υψίστης ασφαλείας…;

Διότι αν απέναντί τους έχουν μια κυβέρνηση ιδεοληπτική, με πλήθος ιδεολογικοπολιτικών εμμονών και αγκυλώσεων, που με την ίδια ευκολία θέτει και αναιρεί κόκκινες γραμμές, ή στην καλύτερη περίπτωση μια συγκυβέρνηση μειωμένης αντιληπτικότητας, τίποτα δεν προμηνύει μια θεαματική αντίδραση… Ως εκ τούτου, ουδείς φόβος…

Διαπιστώνοντες δε, πως πρόκειται για μια κυβέρνηση συνεχιστή των προηγουμένων που βαδίζει πιστά τον δρόμο της μεταπολίτευσης, τι ποιο προσοδοφόρο και ασφαλές;  Άρα, που βρίσκεται το υψηλό ρίσκο; 

Η Ελλαδική συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, παρακολουθεί αμήχανη τόσο την όξυνση των σχέσεων με την Αλβανία, όσο και τις γενικότερες αποσταθεροποιητικές  πρακτικές που εφαρμόζει η Άγκυρα στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων -μετά τα γεγονότα στο Κουμάνοβο ελλοχεύει σοβαρός κίνδυνος αναζωπυρώσεως των συγκρούσεων- όπως επίσης και τις υποκινήσεις των γνωστών φαντασιώσεων περί «ζητήματος» Τσάμηδων και «Μεγάλης Αλβανίας», περιορίζεται σε μια νωθρή ανακοίνωση αγγαρείας…:

«Η πολιτική ηγεσία της φίλης και Γείτονος χώρας διολισθαίνει, λόγω και έργω, καθημερινά. Η επιστροφή στη λογική και στο σεβασμό της νομιμότητας και του διεθνούς δικαίου αποτελεί τον ασφαλέστερο δρόμο για την ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας. Ουδέν σχόλιο περαιτέρω»

Το 2011, ο τότε υπουργός Ενέργειας Γιάννης Μανιάτης  είχε δημοσιοποιήσει τους χάρτες σημαντικής εκτάσεως πάνω από τα Γιάννενα όπου θα πραγματοποιηθεί η έρευνα, χωρίς τότε να «πέσει στο τραπέζι» κάποια αξίωση από τους Αλβανούς. Αργότερα όμως, επιλήφθηκε η Άγκυρα…

Το γεγονός ότι πίσω από τέτοιου είδους ενέργειες των Τιράνων βρίσκεται η Τουρκία, η οποία επιδιώκει μεθοδικά την δημιουργία μετώπου κατά της Ελλάδος, δεν αποτελεί ούτε συγκλονιστικό νέο, ούτε ασφαλώς  κάποια… ευφάνταστη ανεπιβεβαίωτη σκέψη. Αντιθέτως.  

Τα στοιχεία είναι συντριπτικά και φωτογραφίζουν τον Τουρκικό παράγοντα και τις  επιδιώξεις του όπως αυτές προκύπτουν μέσα από  το Γεωπολιτικό του δόγμα για τα Βαλκάνια και την αντίστοιχη δράση που αναπτύσσει.  Όπως στην Θράκη, στο Αιγαίο, στην Κύπρο, έτσι κι εδώ, ο νεοοθωμανισμός και η τουρκική διείσδυση  είναι παρόντες.

Άλλωστε από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 είναι γνωστή τόσο η προσπάθεια συγκρότησης, όσο και η εκμετάλλευση ενός μουσουλμανικού τόξου, του οποίου η διαδρομή ξεκινάει από την θρησκευτική μειονότητα της Βουλγαρίας, της Ελληνικής Θράκης, διέρχεται τα Σκόπια και το Κοσσυφοπέδιο και καταλήγει στην Αλβανία.

Η συνάντηση του Ερντογάν με το κόμμα των Τσάμηδων το PDIU, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στα Τίρανα είναι ένα ακόμα ενισχυτικό στοιχείο των όσων υποστηρίζουμε για την τουρκική χειραγώγηση της Αλβανικής εξωτερικής πολιτικής και δεν αφήνει κανένα περιθώριο διαφορετικής ανάγνωσης.

Ναι, απουσιάζει μια απάντηση…

Μια απάντηση από ένα Κράτος Εθνικό και κυρίαρχο, που να σέβεται την ιστορία του και τους αγώνες του λαού του.

Μια απάντηση που θα έλεγε με λίγα λόγια και σταράτα,  ότι δεν διαπραγματευόμαστε το εθνικό μας συμφέρον για να τα ‘χουμε καλά μαζί τους…

Μια απάντηση από ένα κράτος που τιμά τους αγώνες και τις θυσίες των Βορειοηπειρωτών από τον καιρό της κήρυξης της αυτονομίας τους, στις 17 Μαΐου του 1914 με το πρωτόκολλο της Κέρκυρας,  μέχρι τους διωγμούς επί Εμβέρ Χότζα και μέχρι σήμερα που περίσσεψε πια ο ραγιαδισμός κι η προδοσία.

Ένα κράτος Αξιοπρεπές, Απροσκύνητο, 

Ακηδεμόνευτο, Ελληνικό κι όχι… Ελλαδικό…

Το Κράτος μας! 

Γεώργιος Βεργιάννης

Μέλος του Π.Γ. του Εθνικού Μετώπου