Το πολυνομοσχέδιο ολοκλήρωσε την εκχώρηση κυριαρχίας, πλούτου και εγκαινιάζει μια νέα περίοδο οδυνηρών εξελίξεων.

Η απόφαση του κοινοβουλίου κατά των εθνικών συμφερόντων που έγινε μετά από πολλές διαψεύσεις των πολιτικών σχημάτων που επέλεξε ο λαός, έγινε πλέον νόμος του "κράτους". Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο κυρίαρχου κράτους να εκχωρεί το σύνολο των περιουσιακών του στοιχείων για 99 χρόνια, προκειμένου να αποπληρώσει ένα βάναυσο τοκογλυφικό χρέος που είχαν συνάψει οι προδοτικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης και που όλοι αναγνωρίζουν ότι δεν είναι βιώσιμο.

Η πρωτοφανής για τα παγκόσμια χρονικά απόφαση όπου ξένοι

-με την έγκρισή τους ορίζεται το Δ.Σ του νέου ταμείου-  θα αποφασίζουν για την εκποίηση της Ελληνικής περιουσίας και στη συνέχεια το 50% εκ των ποσών που θα προκύπτουν θα μπορούν να αξιοποιούνται από το Ελληνικό κράτος, προφανώς με ευκαιριακό τρόπο για την εξυπηρέτηση του κομματικού κράτους.

Αυτό το τεράστιο τραύμα της μεταβίβασης όλης της περιουσίας χωρίς την έγκριση του Ελληνικού λαού, που αναμφίβολα δε θα συμφωνούσε, δεν αφορά μόνο τους σημερινούς πολίτες αλλά υπονομεύει τις επερχόμενες γενεές και φανερώνει την βαθιά αντεθνική και τυχοδιωκτική φύση του πολιτικού κόσμου και των συνεργατών του (εργολάβων, τεχνοκρατών, συνδικαλιστών, δημοσιογράφων), αλλά και την διολίσθηση ου πολιτεύματος σε αποφάσεις που στρέφονται κατά της κοινωνίας και του μέλλοντος της. Με διάφορους τρόπους που ανήκουν στην σφαίρα της επικοινωνιακής διαχείρισης και χωρίς να έχουν αποσαφηνιστεί βασικά σημεία της συμφωνίας, από το προηγούμενο καλοκαίρι η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε για όσα της απαγορεύεται και εκ του δημοκρατικού μεταπολιτευτικού συντάγματος να διαπραγματευτεί. Τελικά, η απόφαση που είχε εξαρχής ληφθεί για την παράδοση της χώρας, χθες επιβεβαιώθηκε.

Ο περίφημος "κόφτης" επίσης δεν είναι παρά μια ακόμα ηχηρή επιβεβαίωση της εγκατάλειψης της κυριαρχίας αφού επιβάλλει την άμεση προσαρμογή μέσω περικοπών υπό το κράτος της επιτροπείας των δανειστών.

Για τα φορολογικά μέτρα που καθιστούν τη χώρα πεδίο δοκιμασίας για όλους τους πολίτες και απομακρύνουν κάθε αναπτυξιακό στόχο, έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα.

Το Εθνικό Μέτωπο κρίνει ότι η ώριμη αυτή φάση εκχώρησης της κυριαρχίας που αποτελούσε κύριο στόχο των ξένων και εγχώριων εξουσιαστών, πρέπει 

να γίνει αφετηρία έναρξης διαρκών αγώνων μέχρι την τελική νίκη που 

θα σημάνει το τέλος του αισχρού και αντεθνικού πολιτικού συστήματος και του θλιβερού προσωπικού του.