Η 21η Απριλίου πέραν των προκαταλήψεων

Ο χρόνος που έχει μεσολαβήσει από την επέμβαση του Στρατού την 21η Απριλίου δεν επιτρέπει την πλήρη αποτίμηση της ιστορίας. Το γεγονός όμως, ότι οι Έλληνες Αξιωματικοί που αποφάσισαν το εγχείρημα ήταν εκπρόσωποι μιας τεράστιας εθνικής αγανακτήσεως που είχε επέλθει από την άσκηση της φαύλης διοικήσεως της εποχής είναι δεδομένο αναμφισβήτητο. Είναι επίσης, σημαντικό, να αναφέρουμε ότι οι αξιωματικοί είχαν μια σπουδαία πολεμική δράση όπου είχαν επιδείξει εξαιρετική ανδρεία. Η περίοδος που ακολουθεί την στρατιωτική επέμβαση έχει πολλές μεταβολές και μπορεί να ασκηθεί μια ιστορική κριτική από διαφορετικές οπτικές. Η σύγκριση που μοιραία έρχεται πάντοτε στη κρίση του καλόπιστου πολίτη, ασφαλώς δείχνει ότι η εντιμότητα, η δημιουργικότητα, η άσκηση εθνικής πολιτικής, η πρόοδος που συντελέστηκε είναι ιστορικά αποδεδειγμένες έναντι όσων ακολούθησαν κατά την μεταπολιτευτική περίοδο με τα γνωστά οδυνηρά αποτελέσματα που όλοι βιώνουμε.

Είναι όμως, απαραίτητο, για την ιστορική αλήθεια να παραδεχτούμε ότι η αδυναμία να δημιουργηθεί ένα πολιτικό σχήμα βιώσιμο και να ξεπεραστούν οι αδυναμίες ενός προσωποπαγούς καθεστώτος εκτάκτων εξουσιών, κυοφόρησαν τις εξελίξεις ανατροπής.Πρόκειται για μια επέμβαση που αναμφίβολα σταμάτησε την αρνητική πορεία, αποδείχτηκε όμως ανεπαρκής στην διαμόρφωση των όρων ενός εθνικού κράτους μόνιμα απαλλαγμένου από τα δεινά του παλαιοκομματισμού, της διαφθοράς, των κυκλωμάτων, των ξενοκίνητων πολιτικών.

Η σύμπραξη με τον παλαιό πολιτικό κόσμο και η προσπάθεια να γεφυρωθούν οι δυο πολιτικές ομάδες δείχνουν την έλλειψη ιδεολογικών χαρακτηριστικών και την εγγενή αδυναμία να πραγματοποιηθεί ένα όραμα που δεν έφτανε να φέρει σε πέρας ο στρατός ως μηχανισμός της εποχής.Η προσπάθεια μεταβάσεως απέτυχε αφού πρώτα είχαν αποτύχει και άλλες ανάλογες. Εκλήθησαν να συμμετάσχουν στην νέα κατάσταση πολιτικοί με βεβαρυμμένο παρελθόν.

Η επέμβαση πέτυχε να ολοκληρώσει ένα πρόγραμμα ανασυγκροτήσεως χωρίς δανεικά και εξαρτήσεις και να επιτύχει στόχους χωρίς κηδεμονίες που ποτέ πριν δεν είχαν επιτευχθεί. Αυτή η πραγματικότητα είναι πολύτιμη διότι επιβεβαιώνει την αξία της βουλήσεως  των εθνικών δυνάμεων.

Για την ιστορική δικαιοσύνη επίσης πρέπει να αναφέρουμε ότι πέθαναν πτωχότεροι όλων παρά την πολυετή άσκηση εξουσίας όταν στρατιές ολόκληρες πολιτικών στελεχών όλων των διαβαθμίσεων έχουν σκανδαλωδώς πλουτίσει.

Η εντιμότητα που έπρεπε να αποτελεί προϋπόθεση στις μέρες του μεταπολιτευτικού καθεστώτος έγινε κύριο ζητούμενο.

Για την περίοδο αυτή θα αφιερώσουμε στο μέλλον αναλύσεις που θα επεξεργαστούν την ιστορική πραγματικότητα αναλυτικότερα.